Geride Kalan

GERİDE KALAN

“Hayat yokuşunu tırmanırken, karşılaştığınız insanlara iyi davranın, çünkü inişte yine onlarla karşılaşacaksınız.” Sözü, özlü bir söz müdür? Neyi anlatmaya çalışıyor?, Anlatmak istediğini anlatabiliyor mu? Özlü söz nedir? … Sözün özü ile bir yakınlığı var mıdır?

Çevremizde yaşam üzerine, yaşamın içerikleri ile ilgili o kadar “özlü söz” var ki…Her birisi sanki en doğruyu anlatabiliyormuş gibi etkileyebildiği, ulaşabildiği tüm insanların yaşamları üzerinde etkili olmak isteyenler tarafından başa kalkılır gibi söylenip durulur.

Yukarıdaki söz de büyük ihtimalle birisi bir yere çıkarken! geride unutulmuş bir başka kişinin hislerini anlatıyor:

“Çıktığın yerden ineceksin” Varan 1
“ İnmesen bile seni indirecekler” Varan 2
“Çıkarken yanında kimseyi götürmedin, hesabı sorulacak” Varan 3
“Aşağı inerken biz çıkmayı başaramadığımız için aynı yerde bekliyoruz hala” Varan 4
“ İnerken kesinlikle bizimle karşılaşacaksın” Varan 5
“Yanımıza indiğinde artık seninle görüşmeyeceğiz.” Varan 6
“ Kesinlikle yalnız kalacaksın, mutsuz olacaksın” Varan 7
“ Çıktın da ne oldu niye mutsuzsun, en iyisi ya çıkma ya bizi de çıkar” Varan 8
…………………………………………………………………………………..

Yaşama ilişkin kesin tutumların, genellemelerin, yaşamın, insanı doğrudan yargılanması ne kadar doğrudur? Nereye çıktığı belli olmayan bir kişinin daha çıkar çıkmaz, “sen mutsuz olacaksın çünkü biz çıkamadık” şeklindeki söylemlerle rahatsız edilmesi kendisini var etmeye çalışan bir insana söylenecek söz olmamalı. Çıkar çıkmaz ineceğinin hatırlatılması ise ayrı bir olumsuzluk. Üstelik “çıkmak” kelimesi bile ayrı bir tartışma konusuyken… Nereye çıkıyoruz?, Ne için çıkıyoruz ?, “ Çıkmak statü kazandırır mı?” “Kazandırırsa bu statü hangi rolle doludur?” …..

Kalıplarla düşündüğümüz, statülerle yaşamı anlamaya çalıştığımız sürece, insan olarak yapmamamız gereken yargılamalarda bulunmaktan geri duramayız.

Yaşamın içinde, insanın yaşamında “çıkmak”, “inmek”,” çıkamamak”,”inememek”… varken nereye çıktığı belli olmayan bir insanın bunu bilmemesi zordur. Çıkarken, inenleri gördüğünden, çıkmanın zor olduğunu bildiğinden, çıktığı yerde kalabilmenin güçlüğünden….Geriye dönse bile, çıktığı yerde bıraktıklarının hala orada bekliyor olacağını da bilir. Neden çıkamadıklarını bildiğinden…

Yaşamı yaşamın içinde öğrenmek kolay değildir. Öğrendikçe geriyi, ileriyi, o anı iyi görür, değerlendiririz. Değerlendirmeyi yapamazsak geride kalacağımızı, bunu göremeyenlerin geride kalanlar olduğunu iyi biliriz.

Yaşam akıyor, iniyor, çıkartıyor, itiyor, yükseltiyor… ne yapacağı belli olmuyor. Ama yüreği kendi ellerinde olanlar sağlam duruyor. Akıntıya kapılmadan, hedefleri net, dimdik….Çıkamayanlara rağmen…

Nereye çıkmak istiyorsanız oraya çıkmanız dileğimle…
Reyhan Gazel