Gökyüzüne bakınca seyreyleriz bilmediğimiz uzakları. O
uzaklar ki gözlerin göremediği, çoğu sözlerin dökemediği kadar sonsuz… Gökyüzü,
sonsuzluğun en somut hali, en azından gözle de görebileceğimiz… En çoğundan
ise, gözle de görülemeyecek kadar sonu olmayan derinliğin anlatımı…
Gökyüzünün bizleri huzura kavuşturması belki de üstteki
anlatımın yürekteki yansımasıdır. Kendi “ben”imizi esas bildiğimiz yalan
dünyanın ötesinin de olduğunu anlattığından…
Koştururken gökyüzüne bakmayan insanların sonsuzluğu değil,
sonlu bir yaşamı bildiği aşikârken, bazen gökyüzüne en somut hali ile bakmadan
da gökyüzünden kopamayan yüreklerin varlığı rahatlatır yaşamı… Denge içindeki
evrenin sonsuzluğunu bilenler ile bilemeyenler arasında geçen derin
tartışmaların en esaslı noktası da tam bu noktadır. İnanmak ya da inanmamak da
değil mesele sanki. İnandığını bilmek, bildiğine inanmak…
HİÇ
Her şeyi bildiğini düşünerek her şeyi istiyorsan “hiç”
edemeden sona gelirsin ey güzel insan… Kendi bildiğinin sonuna… Gözünün önünü
bile evrenin içinden üst bakışla göremezken her şeyi bildiğini düşünmenin
anlamsızlığı, gördüğümüz ve görmediğimiz evren arasındaki derin uçurum, ancak
yüreklerde gökyüzü vasıtası ile bilinebilirken gözümüz neyi ne kadar
bildirebilir ki?
“Hiç” in demem bundan. En azından her şeyi bilmeyin, her şey
bilinirmiş gibi davranmayın. Denemekten zarar gelir mi?
“Kapı”da “dur”anlar ile “kapı”yı göremeyenler arasındaki “hiç”
bilinmezliği belki de söyleten küçük yüreği…
Gökyüzü evrenin üstündeyken ve sadece sonsuzluğu
anlaşılabilirken, sadece gözünün önünü gördüğünü düşünenler neyi ne kadar
görebilir ki? Aklın sınırlılığı ile neyi ne kadar bilebilir ki? İşte o andır ki
anların toplamına bedel ömrün gerisinde. Berisinde ise sonsuzluğun bilinci ile
huzurluca…
Göremediğimizi bilmek
ile “hiç” dendiğinde her şeyin içinde olabileceğini düşünüp,
kavranamazlığını/sınırlılıkla kavranabilirliğini anlayabilmenin büyük lütfunu
bilenlerden olarak yaşamaya devam ederken, ansızın “hiç” olduğumuzu düşüncede
var edebilmenin huzuru… Paha biçilmez bir keyiftir; deneyin…