Göklerden Bir Melek İndi

Sevdi. Bıkmadı yine sevdi. “Kötülükten, sevgisizlikten kimseye hayır gelmez” diyerek sevmeye, her nimete sahip çıkmaya yüreğinden söz verdi. Şükür etmeyi sadece sözle değil, şükür ettiklerini insanlığın hizmetine sunarak rahatladı. Bu öyle bir rahatlamaydı ki, yüzündeki ışıltı her geçen gün arttı. Göklerden bir anda yeryüzüne inmiş bir melek edasıyla, tebessümle, mutlulukla, huzur dolu yaşamını derinlerden bir bakışla herkese sundu.

“Tüm melekler gökyüzünden inebilir” düşüncesi, yaşamın yeryüzündeki acımasızlığını ilan etse de, yeryüzünde de yüreklerden inen melekler hep olmuştur. Evrenin sonsuzluğunu, yüreğindeki “insan” derinliği ile bütünleştirip, bütünleştirdiği küçük evrenini, tüm küçük evrenlerin hizmetine sunmak tüm meleklerin görevidir. Yeryüzündeki meleklerin… Yüreğinde melek iyiliği, niyeti taşıyanların… Güzel insanların… Huzur dolu yüzlerin…

Kuşların amansız bir huzur yarışı yaptığı gökyüzünde, yeryüzünde huzur yarışına pek de alışık olunmaması ne acıdır. İnsanlık adına büyük acı… Yeryüzünde, yüreğinde iyilikten başka bir şey taşımayanların varlığını bile bizlere unutturan büyük acı…Yeryüzünde yürekten melek olanların, tüm mağdur yüreklere katkısının büyüklüğünü bilerek, onları korumak, kollamak, daha büyük iyiliklere ulaşması için aracı olmak ne kadar önemlidir, bilir misiniz? Yeryüzünü biraz daha güzelleştirebilmek için çabalamanın, yüreklerdeki karşılığını anlayabilir misiniz?

Tüm yaşanmış acılara, sıkıntılara, kötülerin yüzünün gülmesine inat, yaşamı biraz daha derinlerden, yüreklerin içlerinden görebilmek, gökten inmiş bir melek edasıyla var olmaya çalışmak uzun yıllar çabalamayı gerektirir. Bu öyle bir çaba ki, karşılıksız, sadece yüreklerin zenginleşmesi için verilen bir çaba. Görünmeyen, görünemeyen ancak huzuru hissedilen bir çaba. Gece rahat uyku uyutan bir çaba…

Yaşam herkese, kendince bir şeyler sunarken, yüreklerin yok sayılmasını başarı olarak gösterirken, tüm bunların ötesinde, yüreklice yaşayabilmek kolay olmaz. Gerçek başarının yerinin farklılaştığı bir yaşam…

Farklılıklarla yaşamak, farklılıkları yaşamın kendisi kabul ederek, yaşamı derinlerden görebilmek, yürekleri yürekten konuşturabilmek zordur. Acıları yaşatanlar için…Acı verenler için…Farklılıkları göremeyenler için…İnsanı yüreklice düşünemeyenler için…

Gökten inen melek, insanı sever. İnsanı insan olduğu için sever. Mutlulukla sever, gülümser…En büyük nimetin yerini hiçbir şeye kaptırmadan üstelik…Saf bir sevginin beslendiği yüreği taşıyarak…Saflıkla, koşulsuz bir sevginin yerinin yeryüzünde tahtı olmadığını bilerek...

Yeryüzündeki tüm meleklere, bize emanetlere…

Reyhan Gazel