Önce Güngören'de yürekler parçalandı, sonra Konya'da. Ne ilginç, ikisinde de ölü sayısı aynıydı. İkisinde de bir patlamayla gerçekleşti yürek yakan facia. Birisi masum ve mütevazı insanların mahallesiydi, diğeri masum kız çocuklarının Kuran kursu. İkisinde de lanet olası bir patlama oldu ve yüreğimizin mihrabı çöktü. Aslında iki patlama da masumiyete yönelmiş bir kör saldırıydı; amaçsız, ilkesiz ve vicdansız. Birinde hedefsiz bir hasta hissiyatı tatmin uğruna patlatıldı bombalar, diğerinde üç beş kuruşluk hırsızlık uğruna patladı çürük kurs binası. İki çuval çimento, bir araba kum, elli kilo demir çalarak...
***
İşte bu nedenle, doğduğum şehirde meydana gelen bu faciayla kafam karmakarışık iken "Yürek Felsefesi" geçti elime. Reyhan Gazel adlı genç bir kadının yazdığı kısa denemeler. Kısa ama her bir deneme sessizce kana karışıyor ve sonra ılık ılık yüreğimizin bütün dokularına sirayet ediyor. Bununla yetinmiyor, oradan beynimize, hareket ve karar merkezimize uzun bir yolculuğa çıkıyor. Bir idrak yolculuğu yaptırıyor insana Reyhan Gazel. Varlığımızı, sorumluluklarımızı, insanlığımızı idrak ettiren bir uzun yolculuk. Bir nefeste okunacak gibi değil "Yürek Felsefesi." Hakikaten hem okurken varlığımızın gerekçelerine müdrik olmanın zevkini yaşatıyor hem de içine soktuğu duygu ve düşünce anaforunda yoruyor insanı. Çünkü denemelerini insanı insan yapan büyük fikirlerle bezemiş yazar. Ve biz biliyoruz ki, büyük fikirleri idrak, büyük zihinsel ve duygusal mesailer gerektiriyor. Zaten o nedenle insanlar çoğaldıkça insanlık azalıyor.
***
Kitap bittiğinde elimde olmayarak Güngören'i düşündüm, Konya faciasını düşündüm. Reyhan Gazel sanki bütün bu insanlık dışı olaylara felsefi bir hissedişle isyan ediyor. Bu isyanı insanca bir hayatın kavramlarını felsefe hamurunda yoğurarak üretiyor
Kendi özel hayatına yapışmış devasa sorunlarından insanlık adına verimli formülasyonlar üretmesi gibi...
Bu genç kadını bu kadar derin ve bu kadar kuşatıcı kavramlarla konuşturan nedir diye düşündüm ve kitabında adresini gördüğüm sitesine girdim. Her şeyi anladım birden. O bilgeliği ateşleyen hayatı gördüm. Fedakar bir anneyi gördüm. Can parçası engelli bir evlat gördüm. Adanmış bir eş gördüm. Sadece kendi engelli evladı Aral'a değil, bu ülkenin tüm engelli çocuklarına kendi varlığını adamış güzel bir Cumhuriyet kadını gördüm.
İşte şimdi anladım "Yürek Felsefesi"ni yazan o derin hissedişin, o riyasız ve yalansız yüreğin kim olduğunu, nasıl biri olduğunu. "Yürek Felsefesi"ni yazan bir kalem bu organik bilgeliği büyük acılarla büyük sevgilerin birlikteliğinden alabilir ancak. Acıyla beslenmiş sevgiler, bedeli ödenmiş sevgilerdir ve sevgilerin en değerlisidir.
Reyhan Gazel'in kitabı "en değerli sevgiler"in diliyle yazılmış bir kitap. Bedeli sonuna kadar ödenmiş ve hak edilmiş bir sevginin felsefeleşmesi. Teşekkür ederim sana Reyhan Gazel, bana hayatı sevdirdiğin için.
Yeni Asır Gazetesi 03.08.2008
Hüseyin Kocabıyık
+072.jpg)
