23 Nisan 2008 Çarşamba

Prof. Dr. Selahattin Şenol ( 1959....) Nur İçinde Yat!


Prof. Dr. Selahattin Şenol ( 1959--…)


YAVRULARIMIZIN BOYNU BÜKÜK KALDI


Bugün 23 Nisan neşe doluyor insan…Demek isterdim tüm çocuklar için, bizler için… Ama diyemem. Acı haberle yıkılmış yüreklerimiz sessiz, durgun, çaresiz…Çocuklarından sıkıntı yaşayan tüm ailelerin, çocuklarımızın boynu bükük…Her ölüm acıdır ama çocuklara güzel bir yaşam için didinenlerin ölümü… Diyecek söz bulamıyorum. Üstelik daha çok çocuğu mutlu edecekken….Hepimizin başı sağolsun.

Selahattin Şenol hocamızı tanıyan tüm insanlar, eminim benimle aynı duyguları yaşıyorlar. En kötü anlarımızda çaresizce koştuğumuz, yanından ayrılırken yaşama daha sıkı sarıldığımız hocamızdı. Kurtarıcıydı. Aklımızı netleştiren, daha güzel, sıkıntısız bir yaşamın formüllerini bizlerle paylaşan, çocuklarımızı daha iyi anlamamızı sağlayan…

Oğlumdan dolayı tanıma şansım oldu hocamızı. Yanına ilk gittiğimizde yaşamdan, her şeyden umudumu yitirdiğim bir gündü. Engelli olan oğlumla nasıl baş edeceğimi, ayakta nasıl güçlü kalacağımı, evimizi nasıl yaşanılır bir ortama dönüştüreceğimi bilmiyordum, düşünemiyordum. Kısaca geleceğe ilişkin umutlarımı kaybettiğim bir andı.Güler yüzü, sımsıcak konuşması, “bir bilen tavrı…” bir anda sardı her yanımı. Birkaç dakika sonra durumumuza hekim ciddiyetinde, baba sıcaklığında deyim yerindeyse el koydu.

“ Böyle bir çocuğa göre oldukça güçlüsün, tebrik ediyorum” deyişi kulaklarımdan yıllarca gitmedi. O küçücük cümle belki de sonrasında yaşadığım her şeyde beni güçlü kıldı. Hep kulaklarımda o cümleyle, oğlum için söyledikleriyle, daha güçlü kalmayı hep bildim. Daha bir sürü yaşantımıza ilişkin sihirli cümle… Tüm ailelerin yaşantısına, tüm sıkıntılı çocuklara…Aklıma takılan her soruda telefonda da olsa yanımızdaymış gibi sorunlarımıza ortak oldu. Daha ne diyim.

Engellilerimizin okullardaki engelleri için düzenlediğimiz çalıştayda da bizimle oldu, çocuklarımıza, ailelere son sözlerini söyledi.

Önümüzdeki hafta tekrar gitmem gerekiyordu yanına. Ek sıkıntılarımızın çözümü isteyecektim. Ama artık onun bize ihtiyacı olduğunu biliyorum. Bizim dualarımıza, bizim güzel sözlerimize, temiz duygularla onu anmamıza…Nur içinde yat Selahattin Hoca. Gittiğin yerdeki çocuklara eminim iyi bakacaksın.

Reyhan Gazel

     ANLAMAYANLARA NOTLAR   Biliyorum. Kimsenin kimseyi duymayı beceremediğini biliyorum. Niye, bilmiyorum. Bilmek bile istemediğimden...