15 Kasım 2011 Salı
Hasretlik
Küçük bir kâşifin dünyayı aramasını
Göklerdeki kuşun büyük solumasını
Yerdeki taşın kendini bilerek yaşamasını
Bir böceğin daha büyük böceği görünce kaçmasını
Bekledim.
Yerin altındaki suyun, yere çıkmadan önceki sessizliğini anlatırken zorlanmak gibi
Çimenlerin üzerinde debelenen atların, başını yukarıya kaldırırken rahatlaması gibi
Bir bebeğin doğar doğmaz, ağlamaktan öte bağırmasını izleyenlerin mutluluğu gibi
Küçük bir kuşun, yiyecek gördüğünde hemen konmasının ardından ansızın kaçması gibi
Bekledim.
Irmakları
Gülleri
Yürekleri
İnsanları
Bekledim.
Beklemekten yorulmadım
Ağlamaktan bıkmadım
Koşmaktan sıkılmadım
Yürümekten vazgeçmedim
Bekledim.
Bekleme dediler, bekledim
Gelme dediler, geldim
Gitme dediler, gittim
Durma dediler, durdum
Yine bekledim.
Neyi?
Belki de beklemeyi.
Güzel günleri
Gülümseyen yüzleri
Huzuru
Sevinci
Mutluluğu
Yüreği
İnsanı.
Reyhan Gazel
ANLAMAYANLARA NOTLAR Biliyorum. Kimsenin kimseyi duymayı beceremediğini biliyorum. Niye, bilmiyorum. Bilmek bile istemediğimden...
-
Sevgili Dostlar, Dr. Cem Kınacı'yı otizimle bir şekilde ilgilenen hemen herkes tanıyor. Otizmin yaşamımızdan gitmesi için verdiği çaba i...
-
Her yağmur ardından gökkuşağını getirir. Altından geçmek için insanlar koştursun diye. Gökkuşağının altından geçenlerin tüm dileklerinin ...
-
Gül Reyhan Gazel’in “Yaşam herkese gülsün” ilkesiyle ele aldığı “Yürek Felsefesi” adlı kitabı okurlarıyla buluştu ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Yaz...